Boekenplank #16

Na een bagger eerste leesmaand heb ik de smaak weer te pakken. En hoe. Door mijn virtuele schop onder mijn kont heb ik in februari drie keer zoveel gelezen. Mijn tips: ik kies jou, comfortzone en verhaaltje voor het slapengaan. Nog één boek en ik ben weer op schema voor mijn reading challenge. Lees vandaag de boeken die mijn boekenplank in februari hebben gepasseerd.

Spotlight | Joyce Spijker

“Het leven van model en glamour girl Kim de Kleijne gaat over rozen. Ze krijgt haar eerste hoofdrol in een grote Nederlandse speelfilm en niets lijkt een gedroomde carrière als actrice in de weg te staan. Toch heeft het succes een onverwachte keerzijde: hoe bekender ze wordt, hoe meer haar privéleven haar door de vingers glipt.  Intussen hoopt de gearriveerde actrice Nora Binnendijck op een comeback. Haar gloriedagen zijn voorbij en ze zit werkloos en ­eenzaam in een Gooise villa die ze eigenlijk niet meer kan betalen. Gedreven door wanhoop zet Nora alles op alles om nog een keer te schitteren en haar carrière nieuw leven in te blazen. Maar de spotlights zijn inmiddels op Kim gericht…”

Spotlight van Joyce Spijker is een roman met een beetje meer pit, die gaat over het leven in de spotlights van bekende Nederlanders. Het verhaal heeft een langzame start, maar wordt opgevolgd door het middenstuk dat leest als een trein. Het einde is in mijn ogen iets te dramatisch en over de top, dit past overigens wel bij de personages, maar is niet helemaal mijn stijl.

De erotische scenes als een verrassing, maar pasten helemaal in het verhaal. Ze zijn net als de personages goed uitgewerkt: kort, krachtig en beschrijvend, soms had er nog wel iets meer ruimte mogen zijn voor je eigen fantasie.

Lizzy gaat los | Pippa Wright

“Lizzy Harrison heeft geen vriend en ook geen kat. Daar heeft ze allemaal geen tijd voor met haar drukke pr-baan en haar volle agenda. Volgens haar beste vriendin Lulu moet Lizzy nodig eens uit haar dak. Wanneer ze door haar baas in de armen van de ruige internationale megaster Randy Jones wordt gedreven, ontwaakt er een vlammetje in Lizzy’s hart. En het besef dat je niet alles in het leven tot in de puntjes kunt regelen. Sex-on-legs Randy blijkt onverbeterlijk en Lizzy’s romantische taak om hem uit de problemen te houden wordt bijna onmogelijk. De roddelbladen zitten haar op de hielen. Waar is Lizzy’s redder in de nood?”

Toen ik de achterflap van dit boek las had ik gehoopt op zo’n chicklit waar je de hoofdpersoon benijd, verliefd wordt op de mannelijke tegenspeler en die je in een zucht uit hebt. Een verhaal a la Jill Mansell. Maar dat was het jammer genoeg niet.

De hoofdpersoon is naïef en onhandig. En de tegenpersoon is een alcoholist die denkt dat hij heel wat is. Wel had ik het boek in één ruk uit. Het leest op zich een lekker weg en is wel een aardig verhaal, maar ergens ontbrak er iets. Het verhaal deed mij een beetje denken aan Go Johnny Go van Paige Toon.

Drie vrienden, een huis (en een klusjesman) | Astrid Harrewijn

“Sommige dingen doe je gewoon niet als je halverwege de dertig bent. Zoals je veilige vaste baan, je huis in Limburg en het vooruitzicht van een bruiloft inruilen voor een tijdelijke baan bij het Van Gogh Museum in Amsterdam. Noor doet het wél, tot verdriet van haar ouders en haar vriend. Ze betrekt samen met haar jongere zusje Kiki en studievriend Joost een verwaarloosd pandje aan de Herengracht. Kiki is bewust single, het zwarte schaap van de familie en ziet de wereld als haar speeltuin. Ze werkt voor Jeff Koons en brengt zijn spraakmakende tentoonstelling naar het Stedelijk. Joost, een vriendelijke maar ietwat stoffige vrijgezel, werkt als adviseur bij het Rijksmuseum. Noor, Kiki en Joost delen lief, leed en de voordeur met elkaar en kennen maar één harde regel: thuis wordt er niet gesproken over het werk op het Museumplein. Terwijl het huis een verbouwing ondergaat ontdekt Noor zichzelf, de waarde van vriendschap, en een groot schandaal in de kunstwereld. Kortom: ze ontdekt het leven.”

Op de opvallende, rode cover staat de tram richting het Museumplein met op de achtergrond grachtenpanden afgebeeld. Het is sprekend, je hebt direct door dat het verhaal zich in Amsterdam afspeelt en dat reizen/tram een belangrijk onderdeel van het verhaal is. Daarnaast blijven de grachtenpanden, getekend of niet, een plaatje om te zien. De achterflaptekst verklapt wat je niet op de cover kunt zien. Je komt er achter dat het verhaal gaat over drie vrienden die gaan samenwonen in een oud pand waar nog het één en ander aan geklust moet worden.

Drie vrienden, een huis (en een klusjesman) voldoet helemaal aan mijn verwachtingen: een roman met humor en een goede dosis drama. Daarnaast heeft het verhaal meer diepgang gezien het onderwerp, het gaat ergens over. Hierdoor kwam ik wel iets lastiger in het verhaal dan bij Harrewijn haar andere boeken, waarschijnlijk omdat het grotendeels over de kunstwereld gaat. Voor mijn gevoel was het eerst een beetje te ver van mijn bed show. Maar toen ik eenmaal de smaak te pakken had kon ik niet wachten om door te lezen. De verhaallijnen van Kiki en Joost hebben een open eind en ik ben reuze benieuwd hoe die eindigen. Dus ik kan niet wachten tot het volgende deel verschijnt.

Gerelateerde berichten