Als ik niet op Internet kan voel ik me afgesloten, ik heb het gevoel dat ik achter de feiten aanloop en dat ik niet kan meepraten met de rest. Beter gezegd: ik ben online verslaafd. Vroeger stuurde je een sms’je of belde je, om weer op de hoogte te zijn of om een afspraak te maken. En nu gaat de communicatie via social media en whats app. Soms mis ik die goede oude tijd wel.
Een dag zonder Internet is als een dag zonder eten. Internet en social media helpen je om je honger naar informatie te stillen. Het voelt alsof ik dagelijks in gesprek ben met mijn vrienden en familie. Ik weet waar ze mee bezig zijn, wat ze eten en wat ze allemaal gedaan hebben. Dat maakt het tijdens een afspraakje een stuk gemakkelijker. Weg met de social talk en gelijk meer diepgang in de gesprekken. Je weet al dat iemand een nieuwe auto heeft gekocht bij die ene autogarage, een nieuwe baan heeft bij dat en dat bedrijf en tante is geworden van een schattig, klein mannetje. Duidelijk, nu kunnen we het hebben over hoe de auto rijdt, hoe de collega’s zijn en of je zo’n voorbeeldig-alles-vind-ik-goed neefje hebt.
En dan zijn er toch nog een paar unieke items in mijn vriendengroep, die je niet vindt op social media. Als ik hun spreek moet ik altijd even omschakelen, nagaan wat we de vorige keer besproken hebben en wat er allemaal na dat gesprek voorgevallen is. Opvallend is dat deze gesprekken anders verlopen, je hebt veel meer om over bij te praten. Je zou verwachten dat deze gesprekken stroef verlopen, maar niets is minder waar. Je bent gewoon back to basic. En eerlijk gezegd, soms benijd ik mijn offline vrienden om de anonimiteit die ze hebben. En de irritaties die zij niet zullen hebben. Er zal bij hun nooit een smartphone tijdens het eten op tafel liggen, zij zouden ook nooit hun telefoon pakken tijdens gesprekken om hun social media te checken en als zij de computer opstarten hoeven zij niet eerst een rondje sociale media te doen om op de hoogte te zijn.
Natuurlijk degenen die geen social media gebruiken weten niet wat ze missen en of ze iets missen. En dan is er de hamstervraag: waarom zou je het gaan gebruiken? Heel simpel als je het mij vraagt: je bent altijd op de hoogte, kan in contact komen met vrienden die je niet vaak ziet en/of spreekt en je kan leuke, grappige en interessante informatie delen. Ik ben er dan ook heilig van overtuigd, dat als als de offline generatie zich aanmeldt voor bijvoorbeeld Facebook, ze al snel verslaafd zullen raken. Ik zou in ieder geval, ondanks dat ik die goede, oude tijd soms mis, voor geen goud terug willen!
Er zijn nog geen reacties. Wacht niet en plaats je reactie!